Kizi kollarinin arasinda bu dünyadan göcmüstü. Bu isi o mu yapmisti, hem de kendi elleriyle Ve simdi onun öldügünden emin olmanin verdigi rahatlikla basucunda oturan o muydu Birazdan kendisi de bu dünyaya veda edip kizinin yanina ucacak miydi

Isik söndü. Hayatin durup durup önlerine sürdügü inanilmasi güc zorluklarla kahramanca savasmis ve sonunda yorgun düsüp güclerini yitirmis iki güzel can, derlenip toplanip bu dünyayi terk eylediler. Umudun toptan tükendigi, iyimserligin sonunda buhar olup havaya karistigi, direnme gücünün son damlasina kadar kullanildigi, tutunacak tüm dallarin kirildigi, yenilginin yadsinamayacak kadar gercek oldugu o son noktada gittiler. Ellerinden gelen baska bir sey yoktu. Artik her yer karanlik...Vahsi yasamin huzur perisidir ölüm. Ve gercektir. Kimi zaman kendiliginden gelir hic beklenmedik anda. Kimi zaman da cagrilir, cok özlenen bir dost gibi
Leyla Serpilin öykülerini okudugumda ne kadar mutlu oldugumu anlatamam Eline saglik sevgili yazarimizin. Türk edebiyati bir yazar daha kazandi demisti Turgut Özakman.
Leyla Serpilin yasanmis bir öyküye dayanan ilk romanini okuyacaksiniz birazdan...