Kant'in etik görüsüyle ulasmak istedigi temel amaç, bütün akil sahibi varliklarin eylemlerinin ahlâksal degerini belirleyebilecek nitelikte olan bir yasa ortaya koymaktir. Kant, ortaya koydugu bu yasaya da "ahlak yasasi" der. Kant'a göre ahlâklilik, istemenin herhangi bir duygu ya da egilim tarafindan belirlenmeyip, bu "ahlak yasasi" tarafindan belirlenmesiyle; dolayisiyla kisi eylemlerinin "ahlâk yasasina duyulan saygidan" dolayi gerçeklestirilmesiyle mümkündür.Kant'in ahlâkliligin bir kosulu olarak duygularin belirleyici olmamasini gördügü halde, bir duygu olan saygiyi ahlâkliligin temeli yapmasi, ilk bakista bir çeliski gibi görülebilir. Iste bu çalisma, Kant'in etik görüsünde ortaya çikan bu görünüsteki çeliskinin, aslinda bir çeliski olmadigini; ayrica da ahlâk yasasina sayginin, kisinin ahlâksal olarak egitilmesinin ana kosulu oldugunu ortaya koymayi amaçlamistir.
