Dostluk, kisiligin önemli bir parcasidir. Dostluk kavrami sevgi, saygi, yardimlasma, paylasma, fedakarlik, özveri, güven, hosgörü gibi birtakim insan degerleri icerir. Birbirileriyle dost olan insanlar arasindaki bag, kan bagi degil yürek bagidir. Bu önemli ve anlamli duygunun insan yasaminin ilk dönemlerinden itibaren var olmasi ve karsilanmasi gerekir. Yapilan arastirmalar bebeklerde bile sosyal ilgilerin, etkilesimlerin oldugunu ortaya koymustur. Insan yasaminin devami icin fizikler ihtiyaclann yani sira duygusal birtakim ihtiyaclann da karsilanmasi.gerekir. Dostluk ya da arkadaslik ihtiyaci da bunlardan biridir. Bu acidan dostluk, cocugun hem duygusal hem de sosyal gelisimi acisindan zorunluluk arz eder.
Cocugun ilk toplumsallastigi yer, aile ortamidir. Ancak dost ihtiyaci, cocugun aile icerisinde karsilanamayan en önemli ihtiyaclarindan biridir. Cocugun ailede baslayan toplumsallasmasi, arkadaslik ya da dostluk iliskilerinde geliserek devam eder. Cocugun saglikli bir sosyal ve duygusal gelisimi acisindan kisaca dostluk kavrami, dostluk kavraminin psikolojik, sosyolojik ve felsefik temelleri ile dostluk iliskileri ve sorunlari üzerinde durmaliyiz. Insan dogasi geregi konusmak, sikintilanni paylasmak ister. Onun icin kendine dost arar. Dost bulmak icin insanin kendisinin bir baskasina dost olabilecek konuma gelmesi gerekir. Zaten ondan sonra kendisinin dost aramasina gerek kalmayacaktir, farkinda olmadan dostlar edinecektir.
