Insanlik tükeniyor. Kapitalizm, günümüz insanina deli gömlegi giydirmis, elini kolunu baglamistir... Insanligi ve dogayi bir parazit gibi sömüren bu sistemin barbarligi konusunda daha fazla kanita gerek yok. Kapitalizmi hareket halinde tutan tek güc, kara gecme ve buna bagli olarak sürekli büyüme zorunlulugudur. Tüketim kölesi haline gelen,beni etrafinda dönen bu cagin kaotik insan türü, nefsi karsisinda tükenerek kapitalizmin oyununa adeta canak tutuyor. Bu gidise karsi isyani ta 19. yyin son ceyreginde dile getiren büyük düsünür Nietzscheden dinleyelim Avrupa, ölüler evini andiriyor... Cöl büyüyor... Insan, amacin iyitirdi... Hayat bitti... Felsefemiz, ahlakimiz dekadansin tefessühün, cöküsün formlarina dönüstü. Sömürü, haksiz kazanc, tekellesme,kaos, adaletsiz paylasim ile dünyanin kaynaklarini tüketerek, insani tüketim kölesi haline getiren küresel kapitalizm, dini ve ahlaki degerleri kullanarak onlari sömürge imparatorluklarina suc ortagi yapmak ister. Insanoglu, köleligi özgürlük diye sunan modernizmin bu oyununu bozmali, özüne dönmeli, bu gidise artik bir son vermelidir.
