Kizarmis ekmegin üzerine cilek receli sürdügün birini asla unutamiyorsun. demisti kadin. Unutamayisin her

konusu acildiginda bu birlikteligin yazgisinin ayrilik olacagini, birlikteligin icindeyken dahi sessiz bir sekilde hisse
-der gibiydiler. Cümlelerinin arasina gizlenmis olan bu eylemin gerceklesecegine dair inanclarini kirmak icin, ani

diye biriktirdikleri bütün davranislari, esyalari, yürüyüsleri, bir kalp atimi kadar uzak kalan yollari ve daha binler
-cesini devamli ortaya döküyorlardi. Bedellesmis bir mutsuzluktan sikayetci degildiler, bu mutsuzlugu yan yana

sahiplenemeyecek kadar uzaklasmaktan geliyordu korkulari. Sanki tahribati agir bir deprem olmus da tanidik
bir ses ariyorlarmis gibi gecireceklerdi bu ayriligi. En sonunda bir telefon gelecek, aralarindaki bütün kopanlari
tek tek baglayacakti. Simdi bütün bunlardan habersiz bir sekilde sürdürüyorlar iclerinde duran ayriligi.
Bosluga karsi söylenmis bir hikayenin yansimasi bu anlati. Twitterda bilinen adiyla Lefévre, her sayfasinda
kendinden, zamandan, Ankaradan ve hislerden bahisle kelimelere giydirdigi elbiselerden mütevellit bir
defile ile karsinizda.