Kilometreyi sifirlayip yeni bir yolculuga ciktik.
Bu uzun yolculukta akil haric her türlü duyguyu, gelenek-görenekleri, baskalarinin belirledigi kurallari yanimiza alip, bizim icin konulan hedeflere varmaya yürüdük.
Sonra birden durduk.
Hedef kendimizle, kaderlerimizle yüzlesmek olmaliydi.
Kendi insanligimizin en asagi kisimlarinda ne var ne yok hepsini yüzeye cikartip onlarla ve ruhumuza pencelerini gecirmis nefislerimizle... Ne kadar kokusmusluk varsa hepsiyle...
O andan itibaren yasam yeniden kipirdanmaya, kiskacin icinden bir takim degisik sesler duyulmaya baslandi...
Hayir, vazgecmeyecegim Vazgecmek özgürlük, kabullenmek esaret olsa da kararliyim
Her türlü engele, öne sürülen gerekcelere aldirmadan ona dogru yürümekten korkmamak, pes etmemekti ask... Belki acze düsüp, kiskacta kalmak...
Askin en zor yani buydu birakip gidememek...