Ne yapacagini, ne söyleyecegini bilemedi Hafiz Hasan. Öylesine bitkin, öylesine bezgin, öylesine perisandi ki... Ben sizden daha üzgün, daha kizginim ama elden ne gelir diyemedi, yalnizca Emir geldi, bundan sonra ezani böyle okumak zorundayiz. Sözleri döküldü dudaklarindan. Kendi sesini kendisi bile taniyamadi. Cevresindeki her sey dönüyordu adeta. Ah kendimi bir evime atabilsem. diye düsündü.
