Herseyin böylesine düzenli oldugu bir adada kiyafetlerlede tabii ki düzenlidir. Hemen hemen herkes ayni sekilde gösterissiz bir renkte giysiler giyinir. Cünkü Ütopyada insanlar dis görünüslerine göre degil kisilik yapilarina göre nitelendirilir. Ütopya halki arasinda esitlik vardir. Kolektif yasam sadece tarlalarda degil, ihtiyaclarin giderilmesinde de söz konusudur. Cocuklar ortak bakim hanelerde büyür, yemekler ortak yemekhanelerde yenir. Her üretici üretiminin fazlasini belli zamanlar zarfinda ortak bir alana getirir. Ve bu alanda esit sekilde ihtiyaca göre yurttaslara pay edilir. Para Ütopyada gereksiz bir kavramdir. Altin gibi göz alici madenler ise Ütopyalilara kücük yaslarinda oynasin diye verilen büyüklerin tasimasi, takmasi halk icinde hos karsilanmayan yararsiz maddelerdir. Devlete ve yönetime dair tüm sorunlar halk kurultaylarinda görüsülür. Kurultay ve büyük halk toplantilari disinda memleket meselelerini konusmak yasaktir. Yönetsel olarak cumhuriyetten bahsedildigi söylenebilir. Sinif yoktur.
