Unutmak, bu dünyadan olma ve dünyadan kopmanin bicak sirtidir, sirat köprüsüdür. Oyun, bu unutma haline karsi cikmakta, Gezi sürecinde yasananlari hatirlatmakta... Bircok seye birbirlerinden cok farkli bakan ve belki de bu yüzden birbirinden nefret eden siradan insanlarin bir barin belki de kayip bir katinda bir olma hikayelerine tanik oluyoruz.
Birbirleriyle ilk tanistiklarinda kafalarinda olusturduklari kapitalist yavsak ile bohem yavsak kisiliklerini birbirine giydiren iki adamin dönüsümünü görüyoruz. Oyun bir tehlikeye isaret ediyor Bellegi aymazlikla, duyarsizlikla, dünyanin zamaniyla örtme tehlikesine... Cünkü o örtünün altinda felc uykusu var, kis uykusunun cirkin kardesi...