Gelip kördügüm oldugumuz yer iste; bir bebegin varligini öperek vedalasacagiz tekilligimizle. Baska yolu yok. Bu puslu ve soguk geceyi secisimizin - yillar sonra hem de - bir anlami olmali. Puslu mu Üsüyorum ve simsiyah bir sal olarak uzanan sefkatini sariliyorum, dört yanimizda saglam duvarlarla yükselen ispirto kokulu dünyanin ortasinda gürültüyle ve dumana siginarak, gürültünün ve dumanin örttügü be varsa kutsayarak - ölmeden önce son bir kez tutabilirim ellerinden - ve tuhaf, renksiz bir din-ginligi - kimi zaman sarap kirmizisi, kimi zaman kan belki de - icerek ve saclarinin omuzundan dökülüsünün inceligini bir kere daha hatirlayarak... Bu, askimizin ayini olmaliydi. Fakat...