Gectigimiz yil yayinlanan ilk öykü kitabi Oysa Herkes Kendisiyle Mesgul ile dikkat ceken Murat Gülsoy, genc kusak öykücüleri arasinda yetkin üslubu, özgün konulariyla, kendisine yer acacaginin isaretlerini vermisti. Murat Gülsoyun ikinci kitabi olan Bu Kitabi Calin, yine birbirinden bagimsiz görünen öyküler icerse de, bir bütünlük duygusu yaratiyor. Klasik öykü tadinda metinler sunan Murat Gülsoyun öyküleri, olaysiz gelisen cagdas öykünün durgunlugunu tasimiyor; onunkiler tam tersine olay üzerine kuruluyor. Gercekligin artik kurgusal bir seye dönüstügünü, kurgularin da hayatimizin her alanina yayildigini varsayan yazar, kurgusal alanin sinirlarini zorluyor ve okurdan öyküye aktif olarak katilmasini bekliyor. Pek cok öyküsünde gercekle kurmaca ic ice geciyor, yazar elindeki izlekle oyunlar oynuyor, okuru sürekli sasirtiyor. Öyküler, gercekten gerceküstüne, fantastik bir anlatima aciliyor. Postmodern denebilecek anlatiminin izlerini ise yaptigi göndermelerde, öykülerin icine oturttugu baska metinlerde buluyoruz örnegin Edip Canseverin siiri ya da Oguz Atayin öyküleriyle kurdugu baglantilarda. Zekice kurgulanmis bu öyküler, bir dolambacin gizemli yollarinda dolastiriyor okuru. Ilk kitapta oldugu gibi oyun izlegi yine öykülerin pek cogunda öne cikiyor. Öykülerinin ortak ögesi olan ironi ve karamizah, öykü kisilerinin ve durumlarinin son derece basarili imgesel betimlemeleri, Murat Gülsoyun öykücülügünün öne cikan nitelikleri.