Ben sirtina sayisiz hane kurulmus, nice cinsten sakine durak olmus bir dagim. Savaslar gördüm, kanlarla sulandi yüzüm, canlar devrildi bagrima ve damarlarima canlar gömdüm. Cicek de actim, dikene de döndüm; gida da oldum afet de... Binlerce yildir ferah bir dinlenisteyim. Civarimda ne varsa hepsinden yüceyim. Bir dagim ben, ne renk ne sekildir kaygim. Rahatim.

Rengim varmis benim de, ben de ayriligi yasayacakmisim demek ki vakti gelince. Sunlar da insanlar... Duyardim seslerini eskiden beri. Ben onlari sadece sesten ibaret sanirdim. Ben onlari rüzgarla kardes sanirdim. Halbuki kan ve kemiktenmis cisimleri. Beni, zalimce dagdan koparsalar da nazikce sarmaladilar. Yüregim hafifledi.

Yazar Kudret Ayse Yilmazin hikayesi savasla baslayan bir yazarin kendisiyle ve dünyayla barisi seklinde tarif ettigi bu kitap, icindeki hikayeler ile belki de bir yerlerde, henüz birbirini ve hatta kendini tanimayan nicesinin de kendiyle ve dünyayla barisi olacaktir. Kim bilir...