Kabul etmek gerek, Hegel kötü ününü en cok kendisine borclu. Bu ün böyle bir ihtisama baska nasil sahip olabilirdi ki Hegelin Gözyaslari, Hegelin yaklasiminin üstünü örten bir yigin yorum ve önyarginin arasindan, onun dediklerine dogrudan ulasmayi deniyor. Olivia Bianchi, Hegelden alintilarla, filozofun düsüncesi icinde bir güzergah olustururken, okuyucuya kendi namina, simdi ve burada düsünmesi icin firsatlar sunmayi da ihmal etmiyor. Baribeaudnun resimleri ise, mutlagin o muzaffer, kendinden emin ve hükmedici yasamsal atilimina ragmen, Hegelin metinlerinin her yerine sinmis olan melankoliyi geri tasiyor bize. Bu resimlerde, bütüncül, keskin, hatta bazen de gülünclesen bir düsüncenin maddiligini hissedebiliyoruz.
Hegelin gözyaslarinin sebebi, tarihte isleyen olumsuzun cektigi acilar mi Yoksa düsünce ile yasam arasindaki nihai uzlasmanin neden oldugu sevinc gözyaslari mi bunlar Belki de sadece, ister askta, ister sanatta, isterse de dinde, sonlunun sonsuza yakalanmasinin yarattigi duygularin bir ifadesi bu yaslar.
