20 yüzyil Italyan edebiyatinda dilde deneysellige acik, disavurumcu bir yazar olarak öne cikan Giorgio Manganelli, Tirana Övgüde sözü, yazmaktaki tek amaci para kazanmak olan Soytariya veriyor. Yazarin daha önceki eserlerinde de kendini gösteren Soytari, bu sefer romanin basindan sonuna kadar sahnede. Kendi tiranik Tanri-editörünü arayan ve onu eseriyle ilgili ikna etmeye calisan Soytari, bir yandan da tüm tiranlarla dalga geciyor. Icinde baska romanlarin izlerini de barindiran bu metin, varolusun ve yaratilisin dogasini sorgularken, bir yandan da gercek tiranin kim olduguna dair sorular ortaya atiyor. Editörle okurun birbirinin yerine gectigi, yazarin da onlari eglendirmekle görevli bir soytari kimligine büründügü, Manganelli dünyasindan sembollerle dolu bir roman. Tiran soytariya ihtiyac duyar ve soytari da bu Tirana
