Cocuklugunda fazlasiyla yara alan ve on yedi yasinda Koza tarafindan Ekipe dahil edilen Helin Aktan, son görevi icin ajan olarak Sokak Nöbetcilerinin yanina gönderilir fakat cikmis oldugu bu yolda kendisi kadar yarali bes kisiyle tanisacagindan habersizdir. Ummadigi ve tanimadigi bir tabloyla karsilasir Sokaklarda büyümüs bir aile vardir karsisinda. Ailenin lideri ve beyni olan Yanki, gücü ve merhameti olan Bartu, bacaklari ve sessizligi olan Lal, elleri ve rengi olan ikizler Mutlu ile Isik... Kendi benligini kaybettigini onlarda gördügü parcalarla fark eden Helin, eline bir firca alip kendisini yavas yavas bu tabloya yerlestirmeye baslar. Daha önce hic tanimadigi ve ilk defa karsilastigi ask, onu bu tabloda beklemektedir.

Ne olacak senin bu durmadan titreyen sesin
Durmadan titreyen ellerin ve dizlerin
Helin, ne yapacagim ben seninle

Biz alti yetiskin. Yaslarimiz yirminin üzerinde.
Biz alti cocuk. Yaslarimiz onun altinda.
Biz her ikisiydik.
Onlar benim ilk oyun arkadaslarimdi, ilk cocukluk hayallerimin mimarlari ve ilk gercek eglencelerim.
Sokak Nöbetcileri benim her parcam olmaya baslamisti, minnettarligimin artik ölcüsü olamazdi.