Özgürlüge ucacaksan eger, kanatlarini feda edeceksin önce...
Cemre Erdemin en büyük hayali, kendi ayaklarinin üzerinde dimdik duran güclü bir kadin olmakken hayatina ansizin giren Kuvars Demirhan, bir anda onun tüm dengelerini sarsar, onun yapayalniz hayatinda kolu kanadi olur.
Cemre giderek Kuvarsa baglanirken onsuz yapamaz hale gelir. Bu his onu gün gectikce mutsuz eder, düstükce düser, dibin dibini görür ve kendine duydugu inanci yitirir. Bu sirada, bir zamanlar yasamini üzerine kurdugu umutlarinin pesinden gitmeyi birakir. Simdiyse Cemrenin düstügü yerden daha güclü bir sekilde ayaga kalkabilmek icin bir secim yapmasi gerekir Ya ona kol kanat geren adamla mutsuz bir sekilde hayatina devam edecektir ya da kanatlarini feda edip özgürlesecektir.
Bir kere agladiysan üc kere gülecek, on yedi katli binan yikildiysa on sekiz katlisini yapacak, elli bes kez düstüysen elli altinci kez kalkacaksin. Bazi savaslar böyle kazanilir...
