Yeni bir cözüm üretilene kadar, akademik ve meslek olarak istedigimiz hedeflere ulasabilmek icin öncelikle sinav asamalarindan gecmemiz gerekiyor. Maalesef farkli nedenlerden kaynakli olarak; sinavlar, bir korku unsuruna dönüstürülmüs durumda.
Sinavlarin bunalim nedeni olarak gösterilmesi, asiri kaygi ve endise uyandirici olarak sunulmasi; ögrencilerin psikolojisini ve hatta fizyolojisini bozuyor. Sadece ögrencilerin mi Aileleri de olumsuz etkiliyor.
Sinavin yegane care oldugunu zannetmek, kendini sürekli baskalariyla kiyaslamak, uzman diye gecinen ve fakat alanla alakasi olmayan insanlardan medet ummak, medyanin abartmasina kulak vermek, calisma sistemini bilmemek, gercekci hedefler belirleyememek, aile ici iletisime özen göstermemek...
Ögrencilerimiz, velilerimiz ve danisanlarimiz yoluyla bu sorunlara tanik oldugumuz icin kendi tecrübe ve bilgilerimizden yola cikarak bütün bu olgulari evvela teatral bir bicimde sunmak istedik. Skeclerin ardindan Anne-Babalara Seslenis basligiyla ebeveynlere; Genclere Seslenis basligiyla da ögrencilere seslendik.
