Icim burkuluyor, özlüyorum. Elimiz henüz is tutmadi, hep o bize bakti. Allahtan dilegim, para kazanarak bir gün karsisina cikmaktir. Bir gün; sen cekil, yoruldun, birak gurbeti ve uzak yollari, Almanyalari, dag gibi yanimizda dur demek istiyorum. Bu adamin kaderi hep yürek tasimasidir, sorumlulugudur. Evlat aski, onun boynu bükük muhtesem hüznüdür. Hayatta baskasi icin yasayan, iyiligin kapisi hic kapanmasin diyenlerdendir. Cok özlüyorum, icimden hep gelip geciyorsun. Yarali gönlüne mavi bir islik olmak isterdim. Simdi hüzün bizim kapimizda sonsuz bir kamasma olmasaydi, aglamanin ne degeri olabilirdi ki Cok aglamak istiyorum baba, sana cok sarilmak istiyorum. Bir cocugun gözlerindeki gökyüzünü anla baba. Ne kadar yakisiklisin, ne kadar asilsin. Ne kadar anilarin üzerine dökülen yapraksin, ne kadar gurbetsin, köylü ya da kentlisin. Sevmeyi, karsiliksiz sevdayi, gerektiginde vedayi senden ögrendim. Bir dervisten ten kokusu, Pirin nefesindeki hak kelami, senin gözündeki evlat aski, yüregimdeki yaralarin umut gülümseyisidir. Baba, mektuplarin ne kadar zarif, ne kadar mutlu. Mektuplarindan yildizlar cikiyor, mektuplarin bahar kokulu, baba kokulu. Sedeften kelimelerle ne güzel rüya kelamlari onlar. Ah su benim hüzünlü ve kirilgan dünyama sen olmazsan nasil günes dogacak, mehtap nasil düsecek denizlerdeki yakamozlarin kucagina Ben matemden nasil kurtulacagim baba Söyle kalbimin sizisi, söyle lütfen.
