Her aci çekene hayatin devam ettigini hatirlatmalarindan nefret diyorum. O anlarda hayat devam etmiyor aslinda. Sen durdugun anda hayat da duruyor. Ama sen yitirmeye devam ediyorsun."Bir radyo istasyonunda gece programlari yapan genç bir adam. Mikrofonun basinda gece yarilarina kadar hayat hakkinda savrulan karanlik ve öfkeli sözler. Fonda doksanli yillar var ve bir yandan akip duran da o yillarin acili, sancili sesleri. Zamanin bulaniklastigi gece yarisinda radyo, sehrin farkli yanindan yükselen hikâyelerle doluyor: Yarali ve yalniz genç kadinlarin, isçi çocuklarin, mahcup adamlarin, çaresiz âsiklarin hikâyeleri. Genç bir insanin, karanlik çöktügü anda baslayan kendisiyle ve hayatla amansiz kavgasi. Beklentiler, asklar, hayal kirikliklari, yüzlesmeler, düsüsler ve umut arayisi. Kekeme Çocuklar Korosu, yayinlandigi ilk günden itibaren okurun dünyasinda derin izler birakan kült bir ilk roman. Tarik Tufan'in insanin iç dünyasina dokunan edebi diliyle tanistigimiz ilk ve unutulmaz eseri, bir kez daha okurlariyla bulusuyor.
