Türkiyede farkli ekollere mensup bircok arastirmacinin üzerinde uzlastigi nadir isimlerden biri olan Claude Cahenin bu kitabi sosyal ve kültürel tarih üzerine yazilmis klasik eserlerin basinda gelir. Cahen, ilkin Islam toplumlarinin gelisim ivmesini harfiyen takip ederek Islam öncesi ve sonrasi toplumlarin yasayis ve geleneklerini cözümlemektedir. Kitap boyunca siki bir neden ve sonuc zincirinden yazarin kopmadigini görürüz. Tarihsel gercekler, dil ve terimler konusunda fazlasiyla hassas bir yaklasim vardir. Birbirinden farkli Islam toplumlarinda en kücük iliski aglarinin daha karmasik, güc ve rekabete dayali büyük yapilara hangi kosullarda evrildigini göstermek tarihcilik mesleginin ustaliklari arasindadir. Cahenin temel yaklasimi da sabit ve dogmatik tezlerden hareket etmek kesinlikle degildir. Bunun yerine kurum ve yapilari arastirmak, gündelik hayatin ta kendisine egilmek, ekol ve mezhepleri cikis kosullari icinde degerlendirmek, o dönemdeki toplumlarin ayirt edici özelliklerinin altini cizmek ve ihtiyaclara göre uygarligin icsel dinamiklerini tespit etmek daha kayda degerdir. Böylelikle tipki günümüzdeki gibi, yüzyillar öncesinde de son derece somut ve canli bir etkilesimin var oldugunu kavrayabiliyoruz. Esasen bu calismada Claude Cahenin bir tez olarak okura sundugu sey, nasil ki modern zamanlarda Bati tüm dünyayi etkisi altina alan gelismelerden gecmisse, Dogu toplumlari da kismi ölcülerde benzer bir süreci deneyimlemistir. Bu yönüyle kitapta filizlenen ve modern döneme zemin hazirlayan bircok parlak gelismeyle art arda karsilariz Sehirlesme, mimari, tarim, ticaret, hukuk, vergi sistemi, Batiya aktarilan ceviriler ve felsefedeki canli tartismalar akla gelen ilk örneklerdir.
