Hikaye, roman, mensur siir, elestiri, tercüme, biyografi, fikra, sohbet, makale, mektup gibi edebiyatin her türünde eserler kaleme alan Hüseyin Cahit Yalcinin üzerinde durulmasi gereken yönlerinden biri hatira yazarligidir. O, -tipki Edebiyat-i Cedide toplulugundan arkadasi Halid Ziya gibi- hatiralarla yasayan ve hemen her firsatta anilarini yaziya döken bir yazardir.
Hüseyin Cahit Yalcin, 1938 yilinda haftalik Yedigün mecmuasinda Mercandan Babialiye basligi altinda maarif ve memuriyet hayati ile ilgili hatiralarini yayimlamistir ki elinizde tuttugunuz calismada bu önemli tefrika kitaplasmaktadir. Mercandan Babialiye, Hüseyin Cahitin biyografisine isik tutan bir eser olmasinin yani sira, ele aldigi dönemin ruhunu yansitan, bilhassa 1896-1908 yillari arasinda egitim dünyamizla ilgili mühim ipuclari iceren bir kitaptir.
Yazarin hatiralarini nesrederken -biraz da bickin mizacinin etkisiyle- memuriyet hayatimiza ve maarif sistemimize dair yer yer sert elestiriler yönelttigi görülür. Kitapta ele alinan hadiselerin üzerinden bir asirdan fazla bir süre gecmesine ragmen, Hüseyin Cahitin isaret ettigi bazi problemlerin kronik bir hal aldigini ve bazi seylerin günümüzde dahi degismedigini görmek sasirticidir.
