"Birkaç haftaliktin, aklimda alti yedi hafta diye kalmis, ilk kez yüzümüzü taniyarak gülümsedin. Ilyastepe'de küçük evimin giris holünde, ayakkabi dolabinin üstünde, bebek koltugu içindeydin. Mucize gibi bir seydi. O gün bir "sey" olmaktan çikip bir insan oldun. Mutluluktan uçtum. Yeniden baba oldugumu hissettim. Hayatima bir odak ve bir amaç geldi."

Nisanyan'in cezaevinden kizina yazdigi mektuplar...