Ilk yas, anneden koparak anneyi ve kendini tanima süreci, dünyaya atilmis ilk kancadir. Özellikle cocukluk döneminde, dünyanin bir kez kopusuna boyun egdigimiz, orada, ötede ve öteki olusuna katlandigimiz sevgilileri alip gitmesi durumunda geride kalan ilk kancaya tutunmaktir. Yastir. Elinden kayip gidenin öteki oldugunu görmek ve yine de o parcanin sen oldugunu bilmek... Her sahiplenme cabasi, bir uzaklasma, ötekiligi percinleme sürecidir de. Bu yüzden tüm sahiplenme bicimleri siddet yüklüdür. Korunma ve kollanmayi vaat eden bir erki üstlenir. Siddeti barindirmayan sevgi ya da zulmü barindirmayan mazlumluk var midir Ask, kökensel siddetin dünyaya düsüsün diyalektik bütünleyicisidir ve ehlilestirilmis ruhsallik ile asksiz bir hayata boyun egis, iste, belki de ayni seydir.
Cemal Dindar bu psikobiyografisinde yalniz kendisinin degil, bir ailenin, hatta bir halkin yaslarini sirtlanmak zorunda kalmis bir cocugun bu yasi siire dönüstürme serüvenini, yas-icinde göcebelik halini, yasin erosa dönüstürülme mücadelesini anlatiyor.
