OKUMANIN TARIHSELLIGI IÇINDE 'ZAMANIN ELINDEN TUTMAK'
Kerim Balci

'Zamanin Elinden Tutmak', zamanin ziyadesiyle hizlandigi ve yakici bir sicakliga ulastigi bir zamanda uzatti bana elini. Türkiye'den çiktiktan sonra hiçbir sey yazamamis biri olarak, bu yillara dört kitap sigdirmis M. Ertugrul Incekul'un incelikli davetini 'Hadi artik yaz yeniden!' çagrisi olarak almistim. Kitabin baskiya hazir metnini aldigimda, henüz yazmadigim bu takdim yazisi için tesekkür bile edilmisti.
Kazanilmis bir maçi oynamak gibi bir sey, tesekkürü edilmis bir yaziyi yazmak.
Elinden tutmak yetmiyor zamanin, hizini onun hizina uydurup pesisira kosmak da gerekiyor. Zaman aldi, zamani yakalamak...
Her okuma tarihseldir. Bizzat kendi yazdigini bile okusa insan, tarihsel gerçekliginden koparak okuyamaz. Menzil-i maksuduna kadar tasimam imkansiz yükleri sirtlandigim bir zamanda okudum 'Zamanin Elinden Tutmak' kitabini. Yazar, yazdiklarinin tarihselligini, cüz'î hadiselerden hareketle ulastigi 'Hiçbir sey eskisi gibi olmayacak', 'Insanin en zor yolculugu hakikat yolculugudur', 'Devlet serik kabul eder!' ve 'Hâle yansimayan ilim kâle yansisa da kâle alinmaz!' gibi küllî kaidelerle delmeyi basarsa da her satiri geç kalmisligima, Gazze sancisina, fikrî savruklugumun duvarlarina çarpti ve ancak o çarpmis ve çarpilmis halleriyle biraktilar bendeki tesirlerini.
Kitabin 'Medeniyet' basligi altinda toplanmis yazilarindaki göç, nüfus sorunlari, ekolojik denge, entegrasyon ve asirlik 'neden geri kaliyoruz' yazilari Gazze'nin o tanidigim ve artik taninmaz hale gelmis sokaklarinin fotograflariyla sarmas dolas girdiler hayal hazineme. 'Birlikte Yasama' bölümünde yazarla birlikte Baris Sehri Fatima'ya, Lizbon'daki Baris Konserine, Amsterdam'da hayata geçirilen birlikte yasama projelerine gitmeye direndi ruhum. Gazze'de bombalanirken vicdanim, insanligin vicdani yara üstüne yara alirken ölümcül, Dale Carnegie tadinda yasam rehberligi sunan 'Tasavvuf' yazilarinin 'yolculuk hikayelerine' eslik etmekte, 'hayat veren islere kosmakta' zorlandim bu yüzden.
Kitabi bitirmek üzereyken 'Umudun Elinden Tutmak' yazisiyla açildi gözlerim. O yaziyla anladim, ruhumun bu hirçinliginin, ilaca direnen hasta çocuk hirçinligini andirdigini.
Okura, göç, entegrasyon, iklim krizi, müzakereci demokrasi, gida krizi, birlikte yasam, pan-Kapitalizm, yapay zeka, dijital medya gibi onlarca farkli konuda yazilmis bu yazilari, sifa vesilesi bir ilacin malzemesi olarak okumasini tavsiye ediyorum. Bilginin, bilgelik ilmeklerine takilip incelikli bir dantelaya dönüsmüs oldugunu o zaman kesfedeceksiniz. O zaman, farkina varacaksiniz, yer yer okumasi güç bilgi paketlerinin üzerlerine basarak 'Mutluluga Format Atabileceginizi' ve 'Sonsuzu Arayis'a geçebileceginizi...
O zaman, ta 2006 yilindaki bir Abant Toplantisinda Avrupa için söylenmis 'Projesiz kalan Avrupa artik ortak bir amaç bulmakta zorlaniyor', sözünün Hizmet Hareketi için de ibretlik bir ders olarak okunabilecegini; Fransa ayaklanmasi üzerinden Avrupa Müslüman gençliginin öfkesini analiz eden satirlarin Hizmet gençliginin Gazze çigligi karsisinda 'Ben de bagirmak istiyorum!' refleksini neden gösterdigini anlamamiza yardimci olabilecegini; 'Yarinlarimiz bugün yaziliyor', ifadesinin 'Henüz en güzel cümlelerimiz kurulmadi. Henüz en güzel sarkilarimiz da söylenmedi,' ifadesiyle birlikte derinden gelen gür bir aksiyon çagrisi olarak da okunabilecegini göreceksiniz zira.
Mana, metnin sizde ne yaptigidir.
Metnin size ne yapacagini, biraz da sizin metne nasil yaklastiginiz belirler. Zamanin elinden, birazdan, umudun da elinden tutacaginizi bilerek tutun. Yakmasin elinizi atesi zamanin...