Varlik âleminin en mükemmel varligi insan, bu âleme nasil ve neden gelmistir?
Ne için yasamaktadir ve gidisi nereyedir. Bütün hayvan ve bitkiler nasil ve neden var olmuslardir?
Evren, sinirsiz bir nizam ve intizama nasil sahip olmustur?
Bu düzen ve nizam her an varligini nasil ve ne ile korumaktadir?
Insan, hayvan ve bitkiler, su, hava ve toprak, Günes, Ay ve Dünya, hayatin devamina hizmet etmek için isbirligi yapmis ve yardimlasmaya nasil karar vermislerdir?
Binlerce yildir tesadüfen bu isbirliginde neden bir problem ve kargasa meydana gelmemistir?
Bütün canlilar varliklarini devam ettirirlerken vücutlarinin en mükemmel biçimde sekillenmesi, hayatlarini ve gelisimlerini devam ettirebilmeleri için gerekli olan hava, su gida ve her türlü riziklar, her an yeteri kadari ile yanlarina nasil ulasabilmektedir?
Mikro âlemde, normal âlemde ve makro âlemde meydana gelen sonsuz ve sinirsiz sayida kimyasal ve fiziksel degisim ve dönüsümler, sonuçlari itibari ile evrenin varligina hizmet ederken akillarin idrak edemeyecegi boyutlarda is yapmis oluyorlar. Bu bilimsel sarmallar kim tarafindan planlaniyor, yürütülüyor ve sonuçlandiriliyor?
Iste bu ve benzeri sinirsiz sorular insan aklini ve düsüncelerini insanlik tarihi boyunca mesgul etmistir. Toplumlara yön veren düsünce ve icraat insanlari bu ve benzeri sorulara verdikleri cevaplara göre iki ana guruba ayrilmislardir. Birinci grup insanlar, bir olan, ezeli ve ebedi olan sonsuz, sinirsiz, ilmi, iradesi, kudreti ve sifatlari olan, bütün eksik ve noksan sifatlardan münezzeh olan yüceler yücesi Allah'i (cc) yaratici ve ilah olarak tasdik ve kabul etmektedirler.
Bütün bu varlik âlemindeki faaliyetleri de O'nun yüce isim ve sifatlarinin ayri ayri icraat, faaliyet ve tecellileri olarak kabul etmektedirler.
Ikinci grup insanlar ise Yaraticiyi, peygamberleri, semavi kitaplari ve kitaplarin verdigi bilgileri kabul etmeyerek, yukarida özetlenen bütün faaliyetlerin, akli, fikri, suuru, bilinci, konusmasi, görmesi, isitmesi, his ve duygulari olmayan tabiat veya sebeplerin faaliyetleri oldugunu iddia etmislerdir. Fakat, bu akildan ve insaftan uzak karara 'Tabiat Ana' ile 'Doga Baba' bile isyan ederek dile gelip konusmaya baslamislardir. Kendilerinin asla ve kat'a bir yaraticinin özelliklerine sahip olmadiklarini, safi ve sade bir dil ile kizlari olan çiçege ve Bamet'e anlatmaya çalismaktadirlar.
